A Medicina Física e Rehabilitación (MFR), é unha especialidade da Medicina, que se encarga de mellorar o funcionamento a través do diagnóstico e tratamento daquelas patoloxías que condicionan limitación funcional, reducindo o déficit e actuando na prevención e tratamento da discapacidade, para lograr que as persoas afectadas alcancen unha óptima integración social. Podemos dicir, que a MFR é a especialidade centrada nos procesos ou enfermidades que producen discapacidade. A OMS defínea como "un conxunto de intervencións encamiñadas a optimizar o funcionamento e reducir a discapacidade en persoas con afeccións de saúde na interacción coa súa contorna".
Desta definición podemos extraer que esta especialidade ten un carácter propio, marcado polo seguinte:
- Enfoque integral do paciente con procesos invalidantes e situacións residuais deficitarias, de maneira que, amplía o marco conceptual baseado exclusivamente na etiología, e esténdese cara ao funcionamento e a discapacidade, asociados coas condicións de saúde, encadrándose no modelo bio-psico-social da discapacidade.
- Os obxectivos terapéuticos van máis aló da curación e diríxense cara á restitución de funcións perdidas, a continuación das actividades previas da enfermidade e tamén á integración social e laboral, polo que, as medidas de resultado deben incluír parámetros funcionais, medidas de actividade e da participación.
- A rehabilitación utiliza, entre outros, medios físicos para a prevención e o tratamento das enfermidades.
- A abordaxe integral dálle un forte carácter inter e multidisciplinar, xa que xeralmente requírese a participación de varios profesionais para alcanzar os obxectivos propostos. O médico rehabilitador debe ter capacidade de liderado para poder coordinar todo o equipo.
En España a especialidade médica de Medicina Física e Rehabilitación constitúese como especialidade en 1969. Ten como base de actuación profesional, o diagnóstico e tratamento das enfermidades incapacitantes, entendendo como incapacidade, a restrición da actividade que produce a enfermidade.
Os obxectivos terapéuticos que propón a rehabilitación van máis aló da curación e diríxense cara á restitución das funcións perdidas, continuación das actividades previas á enfermidade e á integración social e laboral. Para conseguir estes obxectivos, a especialidade require da participación de diferentes profesionais, outorgándolle un enfoque multidisciplinar. Entre devanditos profesionais atópanse: médicos Rehabilitadores, fisioterapeutas, terapeutas ocupacionais, enfermeiros, psicólogos, logopedas, enxeñeiros...
En xeral, existe unha falta de coñecemento das posibilidades que a rehabilitación pode ofrecer aos pacientes, tanto desde o punto de vista diagnóstico, como terapéutico. E aínda que a actividade clínica máis coñecida da Medicina Física e Rehabilitación estableceuse ao redor das enfermidades do aparello locomotor, cos anos fóronse incorporando outras de crecente interese: rehabilitación cardíaca, vestibular, chan pélvico, infantil, respiratoria, linfedema, amputados, neurológica...Así, fóronse constituíndo cos anos, Unidades Monográficas multidisciplinares, nas que colaboran a nivel facultativo e non facultativo profesionais de distintas especialidades.