Trátase dun dos cancros máis frecuentes dos órganos reprodutores. A maioría dos casos de cancro de pescozo uterino débense a unha infección polo virus do papiloma humano (VPH).
Antes de que apareza este cancro, as células do pescozo uterino mostran cambios precancerosos coñecidos como displasia, na que comezan a aparecer células anormais no tecido do pescozo uterino. Unha citología cervical busca alteracións nas células do pescozo uterino que poidan acabar nun cancro.
Co aumento do uso da citología, a mortalidade por cancro de pescozo uterino ha diminuído considerablemente. A posibilidade de tratar con éxito o cancro é máxima cando se detecta de forma precoz.
Tipos:
Hai dous tipos principais de cancro de pescozo uterino; cada un desenvólvese a partir de diferentes tipos de tecidos. O máis frecuente (en torno ao 80% a 90%) é o carcinoma epidermoide. O outro 10% a 20% son adenocarcinomas.
As opcións de tratamento son as mesmas con independencia de que o cancro de pescozo uterino clasifíquese como epidermoide ou adenocarcinoma.
SíntomasNos seus estadios iniciais, o cancro de colo uterino non adoita provocar síntomas, motivo polo que é tan importante realizar o cribado poboacional do cancro de cérvix, especialmente nas mulleres sexualmente activas.