O estilo de vida ten unha influencia moi importante no estado de saúde xeral e na función reprodutiva en particular. Determinados hábitos e exposicións poden determinar maiores dificultades para lograr o embarazo e complicacións importantes durante o embarazo. Un estilo de vida saudable é fundamental para mellorar a calidade dos ovocitos e espermatozoides e mellorar as condicións para a implantación do embrión, axudando desta maneira ao éxito dos tratamentos de reprodución asistida.

Por esta razón, insistimos en que coide o seu estilo de vida, considerando que é un factor fundamental e ademais susceptible de ser modificado tanto no home como na muller. Para iso suxerímoslle que preste especial atención a:

- Manter un peso adecuado.

- Non consumir tabaco e drogas.

- Reducir ao máximo o consumo de alcol e cafeína.

- Evitar a tensión.

- Eliminar a exposición a tóxicos ambientais.

- Coidar a alimentación en cantidade e calidade: evitando graxas animais (carnes, frituras...), hidratos de carbono (bolería , doces, azucre branco, refrescos) potenciando peixes, verdura, froitas...

- Os suplementos vitamínicos poden ser de utilidade, consulte co seu médico.

- A práctica regular de exercicio permite axudar a manter un estado de saúde adecuado.

A diferenza dos homes, as mulleres nacen co número de ovocitos que van poder utilizar durante a súa vida reprodutiva sen capacidade de nova xeración. O número de ovocitos ao nacemento e o ritmo de perda está determinado xeneticamente. A partir dos 35 anos, a reserva ovárica empeza a diminuír, ao principio gradualmente e, a partir dos 38 anos, de maneira drástica. Ademais, cos anos, os ovocitos van perdendo calidade, o que se traduce en acumulación de alteracións xenéticas que se poden transmitir aos embrións, co que son máis frecuentes os abortos e os recentemente nados vivos con alteracións cromosómicas.

Ademais da idade, a endometriose, as cirurxías sobre os ovarios, algunhas enfermidades autoinmunes e algúns tratamentos de quimioterapia ou radioterapia poden acelerar a perda natural de ovocitos.

A perda da cantidade e calidade dos ovocitos asociada á idade é irreversible e afecta ás posibilidades de conseguir un embarazo tanto de maneira natural como cos tratamentos de reprodución asistida, xa que para poder conseguir embrións con capacidade implantatoria, necesitamos que os ovarios respondan á estimulación cun número mínimo de ovocitos e que estes sexan da mellor calidade. Por iso, as posibilidades de éxito coa fecundación in vitro diminúen a medida que aumenta a idade da muller.

O embarazo obtido mediante técnicas de reprodución asistida ten, habitualmente, os mesmos factores de risco que se a xestación se conseguise de forma espontánea. De feito, a maioría das xestacións terán un seguimento idéntico ao doutras xestacións.

O equipo médico valorará, unha vez confirmada a xestación, a pertinencia de remitila a unha consulta de obstetricia hospitalaria se identificase algún elemento de risco.

A proxesterona vaxinal que se lle indicou durante o ciclo manterase ata a semana 12 de embarazo.

Os nenos nados de técnicas de reprodución asistida teñen un risco maior de ter resultados perinatales desfavorables, evento estreitamente relacionado coa xemelaridade e a idade materna avanzada. Por outra banda, parece existir un leve incremento de malformacións fetales, aínda que resulta complexo desligar a influencia da causa da esterilidade e a idade materna da que as propias técnicas de reprodución asistida puidesen ter.

Cóntase como ciclo FIV o ciclo de estimulación ovárica iniciado. É dicir, contaría como un único ciclo a transferencia en fresco e as transferencias de embrións conxelados que se xeran tras unha punción ovárica. Se pola contra, a punción cancelásese, o equipo médico revisará as causas, e ese ciclo sería contabilizado xeralmente. Cóntase como ciclo FIV o ciclo de estimulación ovárica iniciado. É dicir, contaría como un único ciclo a transferencia en fresco e as transferencias de embrións conxelados que se xeran tras unha punción ovárica. Se pola contra, a punción se cancela, o equipo médico revisará as causas, e ese ciclo sería contabilizado xeralmente.

O número máximo de ciclos de FIV establecido no sistema público é de 3 e o motivo é que a información obtida tras os devanditos intentos, permite transmitir aos pacientes as posibilidades reais de conseguir o seu proxecto reprodutivo. Con todo, queda a criterio médico ao completar os 3 ciclos en función das características de cada caso; valóranse indicacións, riscos e expectativas de éxito. A indicación establécese de novo tras cada ciclo errado despois de recoller e valorar a información obtida en cada ciclo.

Cando quedan embrións conxelados no noso centro ou en centros externos, estes serán transferidos antes de xerar outros embrións con novos ciclos de FIV. Se non houbese xestación tras a transferencia de embrións en fresco, ou se esta se diferise, realizarase un ciclo para transferencia dos embrións conxelados.

Os embrións conxelados sobrantes teñen como uso prioritario a súa utilización por parte da parella. Por tanto, o sistema público oferta a posibilidade de realizar ciclos para transferencia de embrións conxelados, mesmo se xa tivo un fillo.

A lei de reprodución asistida esixe que cada dous anos, as parellas ou persoa que teñan embrións conxelados, renoven o consentimento informado de mantemento dos devanditos embrións. Polo que cada dous anos a partir do ciclo de fecundacion in vitro no que se conxelaron os embrións, deberán poñerse en contacto coa unidade para realizar o devandito trámite.

Nos casos en que a parella ou persoa non desexe utilizar os seus embrións, o artigo 11 da Lei de Reprodución Asistida (2006) prevé varias opcións:

- Doazón para outras parellas: para iso é preciso que a muller sexa menor de 35 anos e que se cumpran unha serie de requisitos clínicos.

- Doazón para a investigación: implica un consentimento específico.

O cesamento da súa conservación unha vez completado o tempo máximo de preservación quedará establecido polo ditame favorable de especialistas alleos ao centro que acrediten que a muller non reúne as condicións necesarias para poder someterse a un tratamento de reprodución asistida ou quedar xestante. Este límite, por idade, establécese nos 50 anos.

En caso de disolución da parella ou cambio do seu estado civil ou dos datos de contacto que deron no hospital, é importante que o notifiquen xa que debemos poder contactarlles se teñen embrións conxelados no centro.